Over mij

Hoe het begon

Er was eens een Duitse apotheker. Hij maakte in 1839 per ongeluk het eerste plastic. Dit was polystyreen. Hij deed er verder niets mee. Er waren nog wel andere uitvindingen. Zoals celluloid. De eerste films werden daarmee gemaakt. Maar pas na 1920 ging echt alles anders. Toen ontdekten scheikundigen de basis van kunststoffen: aardolie. Ze gingen verder en verder. Alsmaar door. De ontwikkeling van kunststoffen kwam in een stroomversnelling. Vanaf die tijd werden er steeds meer verschillende soorten kunststof uitgevonden, waaronder dus het plastic.

Hoe het verder ging

Plastic fantastic

Plastic is een bijzonder materiaal. Plastic is een soort kunststof, een thermoplast. Onder verhitting in een vorm onder druk, wordt van materiaal een object of voorwerp gemaakt. Allemaal heel handig en gemakkelijk.

De hoeveelheid plastic die nu wereldwijd geproduceerd wordt is enorm. Niet zo vreemd. Dat plastic bruikbaar is, dat is duidelijk. We kunnen bijna niet meer zonder plastic. Plastic, het is heel veelzijdig. Het is flexibel en goedkoop. En het oxideert niet. Fantastisch!

Ieder voordeel heeft ook een nadeel

De productie van plastic legt druk op onze planeet. We veroorzaken vervuiling en afvalbergen.

Afval wat niet goed te recyclen is. Juist vanwege de enorme hoeveelheden, de veelzijdigheid en de verschillende samenstellingen van materialen, komen we nu echt voor problemen te staan. Plastic afval is een ongrijpbaar wereldwijd probleem geworden. Niet alleen op macro maar ook op micro niveau. Er zijn overal op aarde plastic microdeeltjes te vinden. In onze oceanen, zeeën. In de magen van vissen. Vissen, die weer….

Juist. We verstikken hiermee uiteindelijk ook onszelf.

Plastic kwam op mijn weg

Door het rapen van straatafval ging ik mij meer en meer verdiepen in plastic. Er is zoveel plastic afval op straat te vinden. Het probleem is wereldwijd zichtbaar. Als je het eenmaal ziet, kun je er zeker niet meer overheen kijken.

Een eindeloze stroom van afval op sraat. Er komt geen einde aan. Zodra je iets oppakt, zoals een blikje, kun je er zeker van zijn dat er de dag erna weer eentje ligt. Op dezelfde plek. In een blikje zit ook plastic verwerkt. Wist je dat?

Het lelijke, de vervuiling. De eindeloosheid. Ik wilde dit niet. Waarom was ik er ook alweer mee begonnen?

Ik besloot dat ik er iets mee wilde gaan doen. En mijn probleem om te gaan denken. Stoppen met ergeren.

Ik wilde er liever iets moois van maken. Iets moois met een boodschap erin verpakt.

Zo ben ik gestart met nadenken over mijn manier. En gaan experimenteren. Om mijn eigen vorm te vinden.

Zo ben ik begonnen om van oude plastic boodschappentasjes composities te gaan maken.

En zo ga ik zien waar deze weg mij naartoe gaat brengen..

Hoe het eindigde

Het leven is geen sprookje. Dit verhaal heeft een open einde. Mijn kunst gaat niets veranderen aan de afvalberg. Mijn kunst gaat niets veranderen aan mijn ergernis. Het probleem is te groot en ongrijpbaar om daar iets aan te kunnen veranderen. Ik doe nu waar ik blij van wordt. Het gaat uiteindelijk niet om mij. Niet echt. Het gaat mij om jou. Ik wil je uitdagen tot omdenken. Het gaat om afval. Het gaat om plastic. Het gaat om onze toekomst. Wat jij er uiteindelijk mee wil doen of kunt doen, dat is tenslotte altijd aan jezelf.

Margo (vaartmetverve)

Wil je meer weten?

Dit zijn initiatieven die ik waardeer:

En meer.